به نام خدا
پس از دستگیری رهبر مقاومت رژیم ولایت فقیه نمایندگان و همچنین فیلم و نامه ای از رهبر اسیر برای شورای مرکزی جنبش ارسال نمود که در فیلم و نامه رهبر مقاومت مطالبه مذاکره از سوی رژیم را مطرح نمود و از شورای مرکزی جنبش خواست که در این باره تصمیم بگیرند و شورای مرکزی جنبش با ریاست حاجی محمد ظاهر بلوچ جانشین رهبر اسیر به خاطر جلوگیری از کشتار بیشتر و با اینکه می دانستند که رژیم دروغ می گوید و فریب و مکر می کند باز هم بنابر توصیه رهبر اسیر و درخواست معتمدان منطقه به مذاکره پاسخ مثبت داده و پیامی به شرح زیر برای رژیم ارسال نمودند:
بسم الله الرحمن الرحیم
مذاکرات سابق به درخواست شما و پادرمیانی بزرگانی همچون حاجی کمال خان صلاح زهی و دیگر معتمدان و با موافقت رهبر مقاومت آغاز گردید و از بدو مذاکرات شورای جنبش بر این عقیده بود که رژیم سیاست وقت کشی و پیشبرد سیاستهای خود را در نظر دارد و این سیاست رژیم در عرصه بین المللی و هم در عرصه داخلی و در برابر نیروهای مقاومت در تمام ایران می باشد اما رهبر مقاومت امیر عبدالمالک (فک الله قیده) می گفت که اگر روزنه ای کوچکی برای فتح باب گفتگو و حل مشکلات از راه گفتگو باشد بدان لبیک می گوید و شورای مرکزی اگرچه این عقیده را داشتند و در این نظر موافق با رهبر بودند اما هیچ اعتمادی به نظام نداشتند و مشکل اساسی در گشودن باب مذاکره عدم اعتماد است که رژیم هیچ گامی در اعتماد سازی برنداشته است و این نشان می دهد که در نیت خود صادق نیست و همانگونه بود و در حین گفتگو و مذاکره رژیم طرح رسیدن به رهبر مقاومت را دنبال می کرد و در این راستا برنامه ریزی می کرد و در عمل نشان داد که متعهد به هیچ عهد و پیمانی نیست اما الان و پس از دستگیری رهبر مقاومت و ارسال فیلم از سوی ایشان توسط نظام و اعزام نمایندگان و درخواست مذاکره شورای مرکزی جنبش فقط به خاطر توصیه رهبر گفتگو را آغاز می کند ولی اولین گام در این زمینه باید زمینه سازی برای گفتگو باشد که متاسفانه رژیم به جای زمینه سازی برای مذاکره زمینه نفرت و عداوت و خشم بیشتر را با برنامه های نفرت انگیز خود فراهم آورده است و اگر واقعا رژیم خواهان حل مشکل است باید در این راستا گام بردارد و اولین گام پذیرفتن مشکلات منطقه و ظلم روا رفته بر اهلسنت و ملت بلوچ و مطرح نمودن این موضوعات از رسانه ملی و یا استانی می باشد تا زمینه گفتگو فراهم گردد و جلوی افراطیون زابلی و شیعه ای که حتی حاضر نیستند اهلسنت و ملت بلوچ را انسان بدانند گرفته شود.
در مرحله دوم باید برای اعتماد سازی بیشتر افراد ذی نفوذی از مناطق مختلف بلوچستان و از اقشار مختلف خصوصا از قشر علمای اهلسنت در مذاکرات شرکت داشته باشند و بدانند که جنبش چه خواسته ها و مطالباتی را مطرح می کند و بدین صورت زمینه برای گفتگو فراهم می گردد.و در مرحله سوم و برای اعتماد سازی بیشتر چند پیش شرط برای مذاکره به اجرا در آیند که عبارتند از :
1 : آزادی زندانیان سیاسی بلوچستان که تماما به اتهام همکاری با جنبش مقاومت دستگیر شده اند
2 : لغو اعدام زندانیان سیاسی که تعدادشان از 200 نفر تجاوز می کند
3 : توقف کامل تمامی فعالیتها اعم از نظامی و سیاسی و تبلیغاتی علیه جنبش
4 : ابطال تمامی پرونده های سیاسی علیه اعضای جنبش توسط رئیس قوه قضائیه
5 : بازگرداندان اجساد شهدای بلوچستان به خانواده ها که تعدادشان از هزار نفر تجاوز می کند.
6:آزادی علمای اهلسنت از زندانهابا اجرای این پیش شرطها می توانیم به سوی مذاکرات گام برداریم که محور مذاکرات عبارتند از:1 : حقوق سیاسی و مدنی و اجتماعی اهلسنت
2: تقسیم قدرت سیاسی و نظامی و امنیتی بلوچستان بر اساس فاکتور جمعیت
3:آزادی فعالیت برای تشکل ها و احزاب سیاسی
4: پایان دادن به تمامی تبعیض ها ، تحقیرها ، تجاوزها و اهانتها در تمامی عرصه های مذهبی ، فرهنگی و اجتماعیمحور مذاکرات بر اساس انعطاف در مطالبات و راهی برای پایان یافتن جنگ بیان گردیده اند تا شاید مردم بلوچ و اهلسنت بتوانند از راه مسالمت آمیز به حقوق خود برسند اما اگر رژیم بخواهد این مطالبات قانونی و مشروع را که حتی مطابق با قانون خود رژیم هستند رد نماید راهی جز نبرد و مبارزه باقی نمی ماند و مجبوریم در راستای دفاع از هویت دینی و ملی خود به مقاومت ادامه دهیم.
و السلام علی من اتبع الهدی
پس از ارسال این نامه رژیم مکار همانگونه که گمان می رفت به تلاشهایش علیه جنبش ادامه داد و چندین گروه تروریستی اعزام نمود تا فرماندهان جنبش را هدف قرار دهند و همه ناکام شدند و چندین گروه دیگر از مخبران و جاسوسان دستگیر شدند اما باز هم جنبش منتظر پاسخ ماند تا اینکه رژیم بر خلاف وعده توقف تبلیغات علیه جنبش رهبر جنبش را با وضعی بسیار اسفبار و با چهره ای کاملا متفاوت که آثار شکنجه بر چهره اش مشاهده می شد و حتی فراتر از آن آثار تزریق مواد مخدر خطرناک در چهره اش مشاهده می شد در تلویزیون نمایش داد و جنایتی را مرتکب شده که راه را بر هر گونه گفتگو و مذاکره ای مسدود نمود و فقط راه استشهادی و گلوله را باز گذاشت.
این جنایت واقعا وحشیانه است که یک اسیر چنان مورد تعرض شکنجه گران قرار گیرد و یک رهبر مومن و مجاهد و شخصیت جهانی با تزریق مواد مخدر معتاد شود و آیا رژیم فکر می کند با این جنایت وحشیانه می تواند جلوی کشتار متجاوزان و پاسداران را بگیرد؟
آیا رژیم فکر می کند با این رفتار وحشیانه و ضد بشری می تواند جلوی فدائیان امیر عبدالمالک را بگیرد و فقط کافی است ده فدائی وارد شهر زابل شوند و روزگار متجاوزان را در این شهر سیاه کنند.
امروز فدائیان امیر عبدالمالک با حاج محمد ظاهر پیمان مرگ بسته اند و او را عبدالمالک دوم می دانند و رژیم فقط یک عبدالمالک را دستگیر کرده است و نمی تواند جلوی صدها و هزاران عبدالمالک را که با حاج محمد ظاهر بیعت کرده اند را بگیرد.خونخوارانی که هزاران انسان را کشته اند و به زنان و کودکان رحم نکرده اند و خون آشامی با سرشتشان عجین شده است یک انسان مقاوم را که در برابر ظلم و جنایت و کشتار و اعدام قیام نموده است را محاکمه می کنند و خانواده های همان خون آشامان را دعوت می کنند تا نظاره گر مظلومیت یک اسیر مبارز شوند.
اسیری که مردانگی و شجاعتش حتی در رفتار با دشمنان زبانزد خلایق است و اسیران در بندش که امروز در کشور هستند می توانند بهترین گواه این امر باشند دربند وحش های درنده ای قرار گرفته است که به هیچ اصل انسانی و بشری پابند نیستند.چرا این خانواده ها که در بیدادگاه رژیم حاضر می شوند تا محاکمه یک رهبر مبارز را مشاهده کنند جلوی جنایت فرزندان و همسران خود را که علیه ملت می کردند نمی گرفتند.
فرزند شوشتری خبیث چرا دست پدر جنایتکارش را نمی گرفت که دستور کشتار بیگناهان را در بلوچستان و دیگر شهرهای کشور صادر می کرد و از هیچ خونریزی و کشتاری دریغ نمی کرد و عاقبت بدست مبارزان به هلاکت رسید و آیا روح الله شوشتری فکر می کند می تواند از دست مبارزان نجات کند و آیا مبارزان چنین درنده زاده ای را که در بیدادگاه علیه رهبر مقاومت سخن می گوید می بخشند؟
آیا رژیم فکر کرده با این مسخره بازیها می تواند از خشم مردم مسلمان بلوچ بکاهد و می تواند کار به جائی برساند ؟ هرگز چنین نیست رهبر مقاومت اسیر دست درندگانی است که هیچ انتظار خیری از آنان نیست و جز جنایت چیزی در پرونده ندارند و اگر رهبر را شهید هم کنند باز هم مبارزان به راهشان ادامه می دهند و انتقام سختی از همه متجاوزان خواهند گرفت و به قول خود رهبر اگر همه مبارزان شهید شوند باز هم این نبرد پایان نمی یابد و فرزندان توحید و حماسه عرصه را بر متجاوزان صفوی تنگ خواهند کرد.
امروز مبارزان در سراسر بلوچستان با حاجی محمد ظاهر بیعت کرده اند و پیمان بسته اند و در هر صورت به نبرد ادامه خواهند داد و هیچ کس و هیچ قدرتی نمی تواند راه مبارزه را مسدود نماید.شهادت راه همه ماست و ما شهادت را همانگونه دوست داریم که شما صفویان زندگی را دوست دارید و این سخن زیبای رهبر مقاومت است و ما آماده پذیرش هر گونه فداکاری در مسیر مبارزه و مقاومت هستیم و فکر نکنید با شهادت امیر عبدالمالک می توانید مقاومت را ضربه زنید و تاریخ ثابت کرده است که مقاومت با شهادت تنومند تر خواهد شد همانگونه که فلسطینیان دو رهبر خود را فدا کردند و شیخ احمد یاسین و عبدالعزیز رنتیسی در راه آزادی سرزمین جام شهادت نوشیدند اما مقاومت به جای ضربه خوردن قوی تر شد و عرصه بر متجاوزان صهیونیستی تنگ تر شد به همین صورت است بلوچستان و شما جنایتکاران متجاوز هر اندازه شهید کنید به همان اندازه مقاومت بیشتر و قوی تر خواهد شد و عرصه بر شما متجاوزان جنایتکار تنگ تر خواهد شد.
ما امروز به جایگاهی رسیده ایم که مادران ما خود بر ما بمب می بندند و ما را راهی میدان شهادت می کنند پس چگونه ما را می توانید از شهادت رهبر عزیزمان که عاشق شهادت بود بترسانید و شهادت راه مختصر بهشت و نعمت های خداوندی است که آرزوی همه ماست و بارها رهبر عزیزمان می گفت که من از پروردگارم خواسته ام که به من شهادت در راهش نصیب فرماید و از دیگر دوستان تقاضای چنین دعائی را می کرد.
راه جهاد ادامه دارد و ما به خاطر عبدالمالک گام در راه جهاد ننهاده ایم که با نبودنش جهاد را ترک کنیم نه چنین نیست ما برای پروردگارمان قدم در راه جهاد گذاشته ایم و تا مرگ به این راه ادامه خواهیم داد و به گفته صدیق اکبر رضی الله عنه : من کان یعبد محمدا فان محمدا قد مات و من کان یعبد الله فان الله حی لا یموت
کسی که محمد را عبادت می کند بداند که محمد وفات کرده است و کسی که الله را عبادت می کند بداند که الله زنده است و نمی میرد
.و ما هم به رژیم اعلام می کنیم که ما سربازان الله هستیم و تا آخرین قطره خون به راه مبارزه ادامه خواهیم داد و رژیم متوجه خواهد شد که دستگیری رهبر مقاومت بزرگترین ضربه را به رژیم زده است و آن روز بسیار نزدیک است.
نصر من الله و فتح قریب
جنبش مقاومت مردمی ایران (جندالله)
۱ نظر:
دل من برای از دست دادن این عزیز بسیار بغضی آتشین گرفته و امیر حاج عبدالمالک بلوچ شهید شد و ما را یتیم کرد و آنان که او را ندیده اند شاید نتوانند درک بکنند که چه گوهری را مردم بلوچ و مسلمانان جهان از دست داده اند اما از سویی هم خوشحالم که دیگر اسیر نامردان نیست و به قول خود ایشان افسوس که دشمن ما نامرد است و می فرمود دشمن آدم اگر مرد باشد این خودش نعمتی است ، و به همین دلیل با اینکه زود ما را در این دنیای پرفتنه رها کرد و تنها گذاشت از او دلگیرم ولی باز به فرموده خودش که ورد زبان شیرینش بود :قدر الله و ما شا فعل ، به قضا و قدر الهی راضیم و راضیم که دیگر اسیر دشمن نامرد نیست و بغضم را در سینه کنترل می کنم تا این بغضم به خوبی متبلور شود و بتوانم در راهی که شهید حاجی دوست داشت بر علیه این دشمن نامرد و بی غیرت بکار بگیرم و از الله می خواهم فقط برای همین منظور من را زنده نگه دارد تا به مدد و نصرت الهی بتوانم بغضم را به بهترین راه تسلی بدهم .
و یقین دارم الله خون تو را بی پاسخ نخواهد گذاشت و دیگر صفویان شیطان روزی خوش نخواهند داشت و مردم تو انشاالله به سعادتی که تو برایشان در سر داشتی و مجاهدت و مبارزه می کردی را به دست خواهند آورد.
حاجی جان شهادتت مبارک و راهت بیش از پیش مستدام و فروزانتر باد انشاالله.
ابو علی
ارسال یک نظر